به بهانه 5 مرداد. شاید کمی دیر...
دامون یعنی...
ای سبز به اندیشه های روز
جنگل بیدار
آن رعب نعره ها
در فضای درهم انبوهت
آیا تناورترین درخت نیست؟
وحشی ترین کلام تو اینک
حرکت برگ است
بر شاخه های جوان...
تلویزیون روی یکی از همین کانالهای سیاسیه و مثل همیشه کسی جلوش نیست!
اسلامی نامی داره نطق میکنه اندر وجنات ملوکانه شاهنشاه فقید. این پدر تاجدار ملت ایران! این پدر دلسوز که قلب و روحش با گوسفنداش ببخشید فرزندانش بوده. گوش میدم و لبخند میزنم. اینجاشو گوش کنید: داره میگه شاهنشاه آریامهر رو کشتن! سرطان ریختن تو خونش! سند و مدرک هم داره فقط چون وقت کمه نمیشه نشونشون بده به ملت!! لبخندم به نیشخند تبدیل میشه. باید این روزه تلویزیونم ندیدنم رو گهگاهی بشکنم. ادامه داره... داره میگه شاه اونقده دلرحم بوده که همه توطئه کننده های دزدیدن ولیعهدش رو هم میبخشه...
نه دیگه بسه. لبخند زدن هم حدی داره...
خسرو گلسرخی قبل از همه چیز یک شاعر بود. یک شاعر خلق. آخ که چه قدر بدم می آد از این خلق. ملتها در طول تاریخ همیشه اشتباه کردن. همیشه تسلیم جنون شدند. همیشه کشتن و نابود کردن و همیشه به امید ظهور یه قهرمان نشستن تا بیاد و اینام چشاشونو ببندن و دهنهای گشادشونو برای فریادهای زنده باد مرده باد تا لوزالمعده شون باز کنن. چه جمله ای میگه برتولت برشت توی کتاب گالیله، وقتی گالیله بعد پس گرفتن حرفش راجع به گردش زمین به دور خورشید از دادگاه بیرون میآد. شاگردش تو صورتش فریاد میزنه: وای به حال ملتی که قهرمان ندارد و گالیله با دردخندی بهش جواب میده: وای به حال ملتی که به قهرمان نیاز دارد...آره وای به حال این ملت. وای به حال ما... و این خلق همیشه حسرت گذشته طلاییش رو خورده و به امید یه آینده طلایی نشسته! در حالی که هیچ وقت نه گذشته ای داشته و نه آینده ای
خسرو گلسرخی قبل از اینکه یه مارکسیست باشه یک شاعر خلق بود. به جرم دفاع کردن از همین خلق دستگیر شد. و حدس بزنین بعد 7 ماه پوسیدن توی زندان چه اتهامی بهش زدن؟! طرح توطئه دزدیدن شازده ولیعهد! اونم توی زندان! و همین پادشه خطابخش جرم پوش که قلب رئوفش برای ملت ایران میلرزید و میتپید چه آسون حکم اعدامش رو امضا کرد.
گلسرخی در دفاع آخرش هم چون اجازه دفاع از خلقش رو بهش ندادن حاضر به صحبت و دفاع از خودش هم نشد. و حالا همین خلقه که در عزای از دست دادن آریامهرش به سوگ نشسته و داره حسرت اون روزای طلایی رو میخوره! لعنت به این خلق! لعنت به این کم حافظگی تاریخی ملت ایران! چرا در قاموس تاریخی ما گذشته هیچ وقت چراغ راه آینده نبوده؟ خسرو گلسرخی رو ما کشتیم نه شاه!
و حالا وحشی ترین کلام من
وحشی ترین کلام دامون
حرکت برگ است بر شاخه های جوان...
مهر گلسرخی به جنگل نام دامون رو برای فرزندش به ارمغان آورد و احترام جاودانه من به این اسطوره مقاومت نام دامون رو برای من.
انبوهی و سیاهی جنگل، پناهگاه همیشگی کسانیه که گذشته مرده ای دارد و آینده زاده نشده ای. دامون یعنی عمیق ترین نقطه جنگل. انبوه ترین و سیاهترین نه توی وهم انگیز این سیال سبز. دامون یعنی آخرین پناهگاه انسانیت.
من همیشه از این بحث ترسیدم ! بحث درباره ملتی که خودمم یکی از همین ملتم. اینجاشو خوب گفتی که وای به حال ما !! چون ما هم از همین ملتیم. من فکر میکنم اصولا ما ملت نق نقویی هستیم.ملتی که نه تنها نیاز به قهرمان داره بلکه از نداشتنش هم دائم در حال غر زدنه. عوام ۲ جور هستن. یا اسیر سیل تبلیغات میشن و به قول تو تا لوزالمعده دهن باز میکنن یا مثل ما بی تفاوت میشینن و یا نق میزنن یا لالمونی میگیرن و هیچی هم نمیگن. اما ببخشید که اینو میگم. برای من که خودم جزو اونایی هستم که لال شدن این فریادهای لوزالمعده ای دارای ارزش هستن میدونی چرا؟ چون راکد نیستن و دارن حرکت میکنن. چون به قول گراهام گرین تو آمریکایی آرام از موضع بی طرفی در اومدن و موضع گرفتن. اینا پتانسیل هایی هستن که متاسفانه در یه جهت نادرست انرژیشون آزاد میشه. بیاین به جای پیف پیف کردن در مورد رای و نظر دیگران گاهی هم از خودمون بپرسیم که ما برای این ملت و این خاک چیکار کردیم. خدا مردانی مثل گلسرخی و صمد عزیزمون رو رحمت کنه. آمین
لعنت به سیایت و تف به هرچی سیاست بازه!!
من موندم اینا با این کاراشون میخوان به چی برسن!
یه مشت عقده ایه بی همه چیز که جز منفع خودشون به چیزی فکر نمیکنن بعد راستا راست میگن ما خدمتگذار مردمیم آره جون عمتون خدمتگذارین!!(هه)
سلام دامون جون جون!
خیلی وقته بهم سر نزدی یهو غیبت زد!
بازم بیا پیشم!
بابای
خب خب خب .. چه خوشحالم کردی که بعد از این همه مدت یک نظر من رو به مکث و شکوندن عادت تنبلی و بی حوصله گی ام کشوند .. سپاس جناب دامون عزیز .. ابتدا با نظر دقیق تون و سپس با این متن . توی نظرتون با چند جمله فوق العاده لذت بردم و جداْ احساس کردم بر بستر از پیش آماده ای بذر خوبی کاشتید !! و بعضی جاها با شما مرز بندی داشتم .. نگاهتان در مورد خلق .. ضرورت مبارزه آن هم برای خود و ارزشهای انسانی خود .. زندگی جاودانه در حال .. نبودن فردای طلایی .. اینها عالی بودند و تحسینتان می کنم و خوشنودم از این آشنایی و نکته های ریزی چون قهرمان و سکوت و لبخند نیز بود که با خواندن متن وبلاگتان برایم واضح و روشن شد .. بسیار عالی بود .. درود بر خسرو و یادگارش دامون ! اشاره ی درست به برتولت برشت عزیز و نگاه واقع بینانه تان به ملت همیشه غیور و در صحنه !!امان از این تبلیغات و سوء استفاده ها از احساسات مردم و زود باوری ها و خود باوری های ایم ملت تشنه ی تعریف و احترام !!
و البته شاملو هم مقاله ای در مورد ضعف حافظه ی تاریخی این ملت دارد که خب البته مثل همیشه چقدر مخالفت و توهین شنید !!
کتاب های زیادی هم این چند سال در مورد خصوصیات و ویژگی های اخلاقی ایرانیان مطرح و چاپ و منتشر شدند مثل ما چگونه ما شدیم زیبا کلام مشکوک الهویه !! ما چرا درمانده ایم در دو جلد از حسن نراقی که البته به زبان عامیانه و غیر تخصصی نوشته .. ما چرا عقب مانده ایم از دکتر علی محمد ایزدی .. و کتاب بسیار دقیق و ارزشمند چرا ایران عقب ماند و غرب پیش رفت از دکتر کاظم علمداری .. و البته همین جامعه شناسی نخبه کشی و جامعه شناسی خودکامگی و از این دست کتابها ... بحثی ست همیشگی .. ولی واقعاْ چه عجیبست این پارادکس که برای ملتی تلاش می کنی و جان می دهی و وقت صرف می کنی که مایه ی رنج و عذاب و مرگ و شکنجه ی هر روز و نهایی ات هستند !!!
نمیدونستم
توضیحات خوبی بود در رابطه با دامون
سیاست....
سلام دوست عزیز.
ممنون که به وبلاگه باشگاه ما سر زدید. خوشحال میشم بتونم شما رو در رابطه با پرواز راهنمایی کنم.
شما میتونین با آدرس ایمیل باشگاه و یا شماره تماس ما ارتباط برقرار کرده و بهترین و نزدیکترین راه برای آموزش و یا پرواز را انتخاب کنید.
۰۹۱۱۲۷۲۸۴۰۵
موفق باشید.
محمد قره جانلو
مدیر باشگاه هوانوردی آسمان مینودشت