تو خود حدیث مفصل بخوان از این معنی

دامون: کلیه این احادیث از کتاب چهل حدیث در احکام بانوان, نوشته محمد شاکر الشریف, ترجمه اسحاق ابن عبدالله دبیری العوضی عینا نقل قول شده است, بنابراین هیچ گونه مسوولیتی در قبال صحت و سقم احادیث و ترجمه فارسی آنها بر عهده اینجانب نمی باشد.

.............................................................................................

زن در اسلام نقش مهمی را ایفا می کند. بعضی از امتهای قبل هیچ حقی را برای زن قائل نبودند و حق او را از او سلب می کردند ولی اسلام تمامی حقوق مشروع را به زن باز گردانید. زن نصف جامعه اسلام و بشریت را داراست. او مادر, خواهر, دختر و... است. خواستیم با ترجمه کردن این احادیث که ویژه خواهران می باشد خدمتی به آنها کرده باشیم و بدانند که به دست فراموشی سپرده نشده اند...

1. عبدالله بن عمر از رسول الله روایت می کند که فرمودند: ((لا تمنعوا نساء کم المساجد وبیوتهن خیر لهم))

زنان خود را از رفتن به مساجد منع نکنید. ولی خانه هایشان (برای نماز خواندن) بهتر (ثواب بیشتر) از مساجد دارد.

2. عایشه از رسول الله روایت میکند که فرمودند: ((قد اذن ان تخرجن فی حاجتکن))

برای قضای حاجات و برطرف کردن آن به شما اجازه خروج از خانه داده شده است.

3. عبدالله بن مسعود از رسول الله روایت می کند که فرمودند: ((ان المراة عورة فاذا خرجت استشرفها فها الشیطان و اقرب ما تکون من وجه ربها و هی فی مقر بیتها))

زن عورت است و هنگامی که از خانه بیرون رود شیطان او را زینت و آرایش می دهد و نزدیکترین جا به خدایش درون خانه اش می باشد.

استشرفها الشیطان: او را در چشمهای مردان زینت و آرایش می دهد تا به او نگاه کنند. تا آنها را فاسد کند.

4. ابو موسی اشعری از رسول الله روایت می کند که فرمودند: ((اذا استعطرت المرة فمرت علی القوم لیجدوا ریحها فهی کذا و کذا, قال قولا شدیدا و فی لفظ: فهی زانیة.))

اگر زن به خود عطر و بوی خوش زد و بر قومی (مردان) عبور کرد تا بوی او را بشنوند پس او چنین و چنان است. سخنی بسیار شدید و غلیظ. و در لفظ دیگر: پس او زناکار است.

5. ابو اسد الانصاری -در حالی که از مسجد بیرون می رفت و مردان با زنان در راه با هم اختلاط میکردند و درهم می آمیختند- از رسول الله شنید که به زنان چنین فرمودند: ((استاخرن فانه لیس لکن تحققنا الطریق, علیکم بحافات الطریق, فکانت المرة تلتصق بالجدار حتی ان ثوبها لیلعلق بالجدار من لصوقها به.))

ای زنان کنار روید که برای شما به وسط راه رفتن جایز نیست. بر شماست که از کنار راه و جاده روید. پس زن خود را به دیوار می چسبانید تا اینکه لباسش به دیوار میچسبید تا برود.

6. از ابو الملیح الهذلی روایت است که بعضی از زنان شهر (حمص) اجازه دخول به عایشه خواستند. عایشه گفت: ممکن است شما از کسانی باشید که به حمامهای عمومی (استخر شنا) داخل می شوید. از رسول الله شنیدم که می فرمود: ((ایها امراة وضعت ثیابها فی غیر بیت زوجها فقد هتکت ستر ما بینها و بین الله.))

هر زنی لباس خود را در غیر از خانه شوهر بیرون آورد او ستر و پرده بین خود و خدا را پاره کرده است.

7. انس روایت میکند که رسول الله بر زنی که بر قبری ایستاده و گریه می کرد عبور کرد و فرمود: ((اتقی الله واصبری.))

تقوا پیشه کرده و صبر کن.

8. ام بشر گوید: ((خطب امراة البراء بن معرور, فقالت: انی شرطت لزوجی ان لا اتزوج بعده. فقال النبی: ان هذا لا یصلح.))

رسول الله از زن البراء بن معرور خواستگاری کرد. زن در جواب گفت: من با شوهرم شرط بسته ام که بعد از مرگ او با دیگری ازدواج نکنم. رسول الله در جواب فرمودند: این شرط جایز نیست.

9.  رسول الله فرمودند: ((لا یجوز للمرة امر فی مالها اذا ملک زوجها عصمتها.))

جایز نیست که زن وقتی شوهر کرد از مال خود هدیه کند مگر با اجازه شوهر.

شرح حدیث:

در کتاب (عون المعبود شرح سنن ابی داوود 9/462-463) در شرح حدیث بطور خلاصه چنین آمده است: مقصود از مال خود, چون عقل و خرد زنان کم است, ناقص العقل هستند پس نباید در مال خود تصرف کند مگر با مشورت شوهر خود آن هم از باب ادب و استحباب. پس اینجا نهی تنزهی است نه تحریمی. علما دیگر من جمله اللیث بن سعد گفته اند این بطور مطلق است. پس اگر هم زن رشید و عاقل باشد برایش جایز نیست که در مال خود تصرف کند نه در مقدار ثلث آن و نه کمتر مگر اینکه مال ناچیزی باشد. طاووس و مالک گفته اند که جایز است به اندازه ثلث و کمتر از آن صدقه دهد اما بیشتر از آن باید با اجازه شوهر باشد.

10. از عبد الله بن مسعود روایت است که گفت: ((لعن الله الواشهات والمستوشهات والنامصات والمتنمصات والمتفلجات للحسن المغیرات خلق الله, ما لی لا الهعن من لعن النبی و هو فی کتاب الله: و ما اتاکم الرسول فخذوه و ما نهاکم عنه فانتهوا.))

خداوند خالکوب و خالکوب کننده و نامص (باریک کردن ابرو و کسی که برای دیگری این کار را انجام دهد) و کسانی که بین دندانهای خود فاصله قرار می دهند و می گشایند (برای زیبایی) و اینها همه از تغییر خلق و آفریده خداست, لعنت کرده است پس چرا من کسانی که پیامبر آنها را لعنت کرده, لعنت نکنم و آنهم در کتاب خداست که می فرماید: آنچه را رسول خدا برای شما آورده بگیرید (و اجرا کنید) و آنچه نهی کرده خودداری کنید و از خدا بپرهیزید.

11. از عایشه روایت است که: (( ان امراة من الانصار زوجت ابنتها, فتمعط شعر راسها, فجاءت الی نبی فذکرت ذلک له, فقالت: ان زوجها امرنی ان اصل فی شعرها, فقال: لا, انه قد لعن الموصلات.))

زنی از انصار دخترش را به ازدواج یکی درآورد و موهای سرش افتاد و به نزد پیامبر آمد و جریان را به او عرض نمود و گفت شوهرش به من امر کرده که برای او موهای دیگری (باروکه) بیاورم. آنحضرت فرمودند خیر اینکار را مکن چون کسانی که مو را وصل می کنند لعنت شده اند.

12. ابو سعید الخدری از رسول الله روایت می کند که فرمودند: ((کانت امراة من بنی اسرائیل قصیرة تمشی مع امراتین طویلتین فاتخذت رجلین من خشب و خاتما من ذهب مغلق مطبق ثم حشته مسکا و هو اطیب الطیب, فمرت بین امراتین فلم یعرفوها فقالت بیذها هکذا و نفض شعبة (احد الرواة) یده.))

زنی از زنان بنی اسرائیل کوتاه قد بود و با دو زن بلند قد می رفت. این زن دو پای تخته ای و یک انگشتر از طلا که بسته بود برای خود گرفت و آنرا پر از عطر مشک نمود و مشک از بهترین عطرهاست, پس بین آن دو زن بلندقد رفت و آنها او را نشناختند و او با دست خود به طرف آنها اشاره کرد.

شرح حدیث:

در شرح امام نووی بر صحیح مسلم 15/9 چنین آمده: حکم این عمل که زن انجام داد در شریعت اسلام اگر قصد و نیت او خوب باشد مانند اینکه پوشیدن خود را بخواهد تا اذیت و آزار نبیند, جایز است اما اگر قصذ افتخار و تکبر و تشبه به کسانی که بلندقد می باشند را داشته باشد و مردان را گول بزند, این عمل حرام است.

13. از ابوهریره روایت است که پیامبر فرمودند: ((ویل للنساء من الاحمرین الذهب و المصفر.))

وای بر زنانی(که دو چیز سرخ را برای مردان اجانب نمایان کنند) طلا و لباس سرخ رنگ خود را.

14. عبدالله بن عباس روایت می کند که : ((لعن رسول الله المتشبهن من الرجال بالنساء و المتشبهات من النساء بالرجال.))

پیامبر زنانی را که خود را به مردان همانند می کنند و مردانی که خود را به زنان همانند می کنند, لعنت فرموده است.

15. عبدالله بن عباس روایت میکند که: ((ان جاریة بکرا اتت النبی فذکرت ان اباها زوجها و هی کارهة, فخیرها النبی.))

دختیر باکره نزد رسول الله آمد و گفت پدرش او را به ازدواج کسی در آورده که او را نمی خواهد و کراهت دارد. رسول الله او را به اختیار خودش گذاشت. یعنی به او اختیار دادکه اگر بخواهد نزد او بماند وگرنه او را ترک کند.

پینوشت: در ادامه این مطلب خواندن فرازهایی از صحیفه الاسرار امام خمینی را به همه دوستان عزیز توصیه می کنم.