پرواز شامگاهی درناها
تنها آن کس که کارد می کشد اسحاق را بدست می آورد.پرواز شامگاهی درناها
تنها آن کس که کارد می کشد اسحاق را بدست می آورد.درباره من
در وجود هر کس رازی بزرگ پنهان است
داستانی
راهی
بیراه ای
طرح افکندن این راز
راز من و راز تو
پاداش بزرگ تلاشی پرحاصل است
ادامه...
پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1398 1
- مهر 1398 1
- تیر 1396 1
- اردیبهشت 1395 1
- مهر 1394 1
- شهریور 1394 1
- مهر 1393 1
- اردیبهشت 1393 2
- آذر 1392 1
- مرداد 1392 1
- اسفند 1391 1
- دی 1391 2
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 2
- مرداد 1391 1
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 2
- اسفند 1390 2
- آبان 1390 1
- شهریور 1390 1
- مرداد 1390 2
- تیر 1390 2
- خرداد 1390 1
- اردیبهشت 1390 1
- فروردین 1390 1
- اسفند 1389 2
- بهمن 1389 2
- دی 1389 1
- آذر 1389 1
- آبان 1389 1
- مهر 1389 2
- شهریور 1389 1
- مرداد 1389 1
- خرداد 1389 1
- اردیبهشت 1389 1
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 1
- دی 1388 1
- آذر 1388 1
- آبان 1388 5
- مهر 1388 5
- شهریور 1388 4
- مرداد 1388 2
- تیر 1388 7
- خرداد 1388 3
- اردیبهشت 1388 3
- فروردین 1388 4
- اسفند 1387 3
- بهمن 1387 3
- دی 1387 2
- آذر 1387 2
- آبان 1387 1
- مهر 1387 6
- شهریور 1387 2
- مرداد 1387 6
- تیر 1387 5
- خرداد 1387 6
- اردیبهشت 1387 6
- فروردین 1387 3
- اسفند 1386 2
- بهمن 1386 4
- دی 1386 3
- آذر 1386 3
- آبان 1386 5
- مهر 1386 4
- شهریور 1386 4
- مرداد 1386 8
- تیر 1386 8
- خرداد 1386 10
- اردیبهشت 1386 14
آمار : 246054 بازدید
Powered by Blogsky
پرویز زندگی را دوست داشت
همیشه میگفتی از بالا به قضیه نگاه کن...از بالا... از بالا.... نمیدونم حالا داری از بالا بهش نگاه میکنی یا واقعا دیگه همه چی تموم شده...رفتی...به همین سادگی رفتی...
آخه نامرد ما کلی قرار با هم داشتیم. مگه قرار نبود پوکر یادم بدی؟ مگه قرار نبود با هم بریم مهمونی و نوید رو قال بذاریم؟ مگه قرار نبود با هم توی خیابونها داد بزنیم؟ مگه قرار نشد از سر اون پروژه لعنتی که برگرشتی تهران بهم زنگ بزنی که ببینیم هم رو؟ قول دادی نامرد. قول... تو که هنوز اون کتاب رو که با اصرار من خریدی تموم نکرده رفتی! باید در موردش با هم حرف بزنیم. باید در مورد همه چی کلی حرف بزنیم... نمیشه اینطوری بری. میفهمی لعنتی؟ میفهمی؟...
اونقدر گریه کردم که دیگه اشکی توی چشمام نیست. مبهوتم. مبهوت...
..............
گودبرداری...ریزش...و پرویز به همین سادگی رفت...
دامون
چهارشنبه 19 اسفند 1388 ساعت 02:02 ب.ظ
سلام.
همه میان و میرن اما بعضیا بااینکه میرن ٬ میمانن.یادشون یه جورایی پخش میشه تو کل زندگی.
روحش شاد
روحش با بهزادم شاد.
من از این اسامی سر در نمیارم...اما با دیدن عکسش گریه ام گرفت...بسیار جوان...با لبخندی بسیار زیبا...متاسفم خیلی کلمه ی مسخره ایه...حداقل ابنجا خیلی بی معنیه ....نمیگم متاسفم...نمیدونم چه نسبتی با هم داشتین اما با هر نسبتی حستو لمس میکنم.....
روحش شاد.
مهرو خیلی حیف بود...خیلی
پرویز خود زندگی بود. همه عاشق خنده هاش بودن. پرانرژی و امید و جوونی...
و همه اش توی ۱۰ ثانیه موند زیر خروارها خاک. همه اش توی یک آن نابود شد...
باور نمی کنم...هیچ کسی از دوستانش باور نمی کنن...
یکی از بهترین دوستانم بود. یکی از نزدیک ترین دوستانم. جاش همیشه خالی میمونه
واقعا غمگین شدم مارال جان.خیلی متاسف شدم خیلی.یاد روزی افتادم که خبر مرگ دوست عزیزم سحرناز را که فقط 19 سال داشت شنیدم.دختری نازنین...چوب شیطنت و بی احتیاطی اش را خورد.من توی بهشت زهرا واقعا حالم بد شده بود.نمیتونستم بپذیرم اون همه نشاط و زیبایی و تحرک بیجان شده داره میره زیر خاک.الان خودمم گریم گرفته.
مرگ دوست جوان خیلی سخته درکت میکنم.تسلیت میگم.خدا رحمتش کنه.
خیلی سخت تر از خیلی سخته فریده
هر چند ساعت یه بار با خودم میگم پرویز رفته. نیست. دیگه هیچ وقت نمی بینمش. دیگه هیچ وقت حرف نمیزنیم. نمی خندیم. بحث نمی کنیم. تو سو کله هم نمیزنیم... دیگه هیچ وقت....
و هربار باورم نمیشه
نمیتونم بپذیرم
نمیتونم باهاش کنار بیام
خیلی سخته...
روحش شاد
و یادش گرامی
راستش از خوندن این خبر واقعاً‌تعجب کردم و احساس تاسف .
میدونم مهدی جان!
همه ما همین طوری شدیم
باور نکردنی بود...
خوب منتقل شدن همیشه خیلی راحت اتفاق میافته مگه اینکه بخواهی نپذیریش
البته من اصلا معتقد نیستم که جایی برای رفتن وجود داشته باشه
تو دومین کسی هستی که توی این یک هفته این رو میگی که جایی برای رفتن وجود نداره!!
دوبار با دو منظور از زمین تا آسمان متفاوت این جمله رو شنیدم! برام عجیبه که بین اعتقادات کاملا متفاوت چقدر شباهت میتونه وجود داشته باشه!
البته منم میتونم با تئوری خودت به کلمه انتقال که استفاده کردی خرده بگیرم! انتقال به کجا؟
پرویز دیگه وجود نداره. فرقی نداره با دیدگاه مادی گرایی نوید به قضیه نگاه کنی یا دیدگاه تناسخی تو (من این وسط فقط ناظرم!). اون دیگه وجود نداره. پس این کلمه ؛؛انتقال؛؛ تو به اندازه ؛؛رفت؛؛ من چرنده!
من اسم این اتفاق رو نابودی میگذارم. اگر روحی این وسط وجود داره و نا میراست اون روح دیگه پرویز نیست. میفهمی منظورم رو؟ من ماهیت انسانی پرویز رو دوست داشتم. اون دوستم بود نه اون روحی که برام به اندازه تعریف همون خدایی که هیچ وقت نشناختمش بزرگ و سرد و خالیه.
بازگشتی اگر در کار باشه برام ایجاد علاقه نمیکنه. کسی که متناسخ میشه دیگه پرویز نیست!
پس حق دارم به خاطر از دست دادن همیشگی دوستم ناراحت باشم. حق دارم اگر پذیرفتنش برام سخت باشه و....
اما راستش رو بخوایی این حالت ناباوری فقط ۲ روز طول کشید. بعدش با چنان وسواسی به زندگی چسبیدم که انگار ممکنه همین یک دقیقه بعدی از دستش بدم. به مرگ فکر کردم و اینکه چقدر نزدیکه و من چقدر از زندگی و اونهمه لذتی که میتونستم ازش ببرم استفاده نکردم و ناراحت شدم. نه برای دوستی که مرده که برای خودم!
دلم میخواد همه ثانیه های زندگیم رو زندگی کنم...
انا لله و انا الیه راجعون = همه از خدائیم و بازگشت همه بسوی اوست
اگر دوست شما و یا نامزدتان رفت کار او از این دنیا تمام شد مانند من و شما و دیگران که کارمان از دبستان تمام شده و دیگر به دوره ابتدائی باز نخواهیم گشت . اگر دوستش داری برایش خیرات کن و از او از کارهای خوب و بدش عبرت بگیر و خودت را بیشتر اصلاح کن و البته صواب کارهایت را برایش بفرست و زندگی ات را ادامه بده آن طور که امیر المومنین ع میفرماید چنان زندگی کن که لحظه ای بعد خواهی مرد و چنان زندگی کن که سالهای سال زنده خواهی ماند . خدا صبر و اجرتان دهد
ممنونم از کامنتتون اما من به این چیزها اعتقاد ندارم و دلم هم نمی خواد برای اثبات نظرم با کسی بحث کنم
همین
انتقال به فرکانسی دیگر
مهم نیست بالاتر یا ایین تر
دقیقا چیزی که باعث ناراحتی تو شده خودت هستی نه کس دیگر
و این رو هم بدون که با گفتن اینکه من ناظرم به جایی نمیرسی
فقط منفعل مییشی و ادم منفعل با ادم مرده فرقی نمیکنه
گفتم که بهت (اگر) روحی باشه که به فرکانس دیگه ای هم منتقل بشه اون دیگه پرویز نیست.همون موجود ماورای انسانی عظیمیه که عجیب ازش بدم میاد این روزها....
من یه انسانم شاهین. با همه ضعفهام. با همه تواناییهای انسانیم. با همه شادیها و غمهای انسانیم. و اینها رو دوست دارم. اینجا روی همین خاک که شما اینقدر ازش گریزانید بهترین روزهام رو زندگی میکنم. میخندم. گریه می کنم. لذت می برم. رنج میکشم. مبارزه میکنم. شکست میخورم. پیروز میشم و...
این زندگی رو دوست دارم. دلم دیگه پدر نمی خواد. نه زمینی نه آسمانی! دلم تحکم همراه با مهربانی نمی خواد. دلم اون لبخند سرد آزاردهنده از سر دانایی کل و مطلق رو نمی خواد. دلم هیچ موجود عظیم بی نهایت غیر قابل فهم رو نمی خواد.
میفهمی؟
حق با توئه. من ناظر نیستم. انتخاب می کنم. انتخاب کردم. انسان رو انتخاب کردم. بذار خدا بمیره. پشیزی برام ارزشی نداره. بزار پدر بمیره و من آزاد باشم. این تنها چیزیه که الان برام اهمیت داره
برکت باشد
باشه...
منم دیگه بحث رو ادامه نمیدم
همون چیزی که تو گفتی...
I'm building a cage to chew things over,
Far from where the rats can chew my brain.
Losing the game and the deck's uneven,
the building blocks of ruin...
I'm going insane with my eyes wide open,
The stage has set the tone.
Chewing the pain and it wont stop breeding,
It moves from square to square...
I've pushed my field, now it comes to this,
I've touched my dreams, but still I bleed
نوروز مبارک عزیزم.امیدوارم امسال سال شادی باشه برایت.
یاد دوستت هم گرامی.
امسال سال ببره سال قدرت.(امیدوارم!)قدرتمندانه زندگی کن.
این کاریه که خودمم میخواهم بکنم یعنی باید بکنم.
نوروز خوش بگذره.میدونم زیاد عید را دوست نداری ولی لذت ببر.
سال ببر مبارک
ممنونم فریده جان بابت آرزوهای زیبات
به لطف تکنولوژی!!دارم کامنتت رو از شمال میخونم
جات رو همین الان زیر این بارون خالی کردم!! :)
دامون عزیزم
سال نو مبارک...امیدوارم امسال سال خوبی برات باشه.
با عشق