تا... بینهایت

اگر 70 سال عمر کنید

اگر شادی ها و غمهای زندگی خودتون رو دسته بندی کنید و از 10- تا 10+ نمره گذاریشون کنید

اگر این شادی ها و غمها رو به فاصله های زمانی مشخصی از زندگیتون اعمال کنید

با قبول این پیش فرض که شما یک فرد عادی عستید، فردی همانند میلیاردها فرد عادی دیگه که حداقل در این 100 ساله اخیر در این کره خاکی زندگی کردند و دغدغه های مشابهی با شما داشتند

نمودار زندگی شما، با در نظر گرفتن ضریب خطا به این شکل در میاد!!

حالا ممکنه جای یک پیک و یا نمره اش کم و زیاد بشه یا یکی از این پیکها حذف یا اضافه بشه!!
اما روند کلی زندگی یک فرد عادی کمابیش به همین شکل خواهد بود.

تکرار یک الگوی مشابه برای میلیاردها انسان! تکرار کارهایی که بیشمار بار تکرار شده و بیهوده در پی خلاقیت گشتن در پیچ و خم این همه تکرار.

زندگی کردن در شاهراه زندگی. مثل دویدن در یک دوی ماراتنه. نه کوره راهی، نه برف لگدکوب نشده ای، نه کوهستان ناشناخته ای.

دوراهی و پستی و بلندی هم اگه باشه که قطعا هست، بارها و بارها انتخاب شده و پیموده شده.

چند درصدمون جسارت خارج شدن از این شاهراه رو داریم؟ جسارت گم شدن در بوران کوهستانهای دوردست! جسارت باز کردن یک بزرو جدید؟  جسارت رها شدن در اقیانوس؟ جسارت پرواز کردن؟ چند درصدمون؟

 الگوها فقط به درد کپی کردن می خورند. نصیحتها میزان تکرار رو افزایش می دند. شرع زنجیری میشه بر گردنت و عرف زنجیری به پات! و این وسط یک چیزی گم میشه

چرا هستم؟

این فرصت بی بدیل برای بودن چرا در اختیارم گذاشته شده؟
شاهراه ماراتن زندگی به جایی ختم نمیشه. به پایان نمیرسه. شاهراه زندگی خط مستقیم نیست. مسیر دایره واریه که تریلیونها بار قابل پیموده شدن و تکرار شدنه. تریلیونها بار تکرار!

میلیاردها میلیارد انسان مختارند تا تریلیونها بار همه چیز رو از کوچکترین اتفاق تا بزرگترین حادثه تکرار کنند

اما من برای رهایی آفریده شدم

برای آزادی

برای پیش رفتن در بکرترین سرزمینهای بیرون و درون

زندگی باید

با در افکندن خود به دره

شاید سرانجام به شناسایی خود

توفیق یابیم