سلام .. وبلاگ های مرده؛ البته تعدادشون فکر نمیکنم به تعداد وبلاگهای زنده برسه ... :)
تو پست قبلیتون فضای زندان گونه ی دانشگاه رو به خوبی به خواننده القاء کرده اید .. با خوندن ِ چند خط اولش فکر کردم ماجرا در یک زندان ِ زنان اتفاق افتاده ..!!
راستی اون لینکی که درباره ی اعدام ِ معلمی به نام "فرزاد کمانگر " گذاشته اید ، خرابه .. اگه لطف کنید و لینکش رو تصحیح کنید، ممنون میشم .. آخه من یه سری کتاب از اندیشه سازان میخوندم (زمان کنکور ) که نویسنده اش فرزاد کمانگر بود .. میخوام بدونم این همونه یا نه ؟؟
در فضای مجازی ، آنچه از خود به یادگار گذاشتیم ، خواهد ماند. همانطور که در زمان زندگی مان بود خواهد ماند روزی که من خواهم مرد ، در دنیای حقیقی چند نفر مرا آنطور که در زندگی ام((بودم)) ادامه خواهند داد؟ چند نفر از من به عنوان آنکه ((بود)) و ((هست)) یاد خواهند کرد؟ چند نفر؟ شاید هیچ کس ، و شاید فقط یک یا دو نفر! بقیه: برای بسیاری ، یادم به همراه خودم به زیر خاک خواهد رفت ، در هنگام بازگشت از مراسم خاکسپاری ام ، یاد مرا به همراه هسته ی خرمایی که خورده اند به زمین می اندازند و من آنجا به پایان می رسم. برای خیلی ها هم تازه از آنجا شروع می شوم! من ، که در دوران زندگی شان تنها برایشان عادتی بودم ، یا اصلاً نبودم ، حالا تبدیل به اسطوره ای یا قدیسی می شوم و چه قصه ها و دروغهایی که از کرامات و بزرگی های من که هیچکدام نداشته ام می سرایند تا سرپوشی بر بی توجهی هایی بگذارند که تا وقتی زنده بودم در حقم کردند! آری! همیشه حقیقت همیشه تلخ تر از مجاز است...
سلام .. وبلاگ های مرده؛ البته تعدادشون فکر نمیکنم به تعداد وبلاگهای زنده برسه ... :)
تو پست قبلیتون فضای زندان گونه ی دانشگاه رو به خوبی به خواننده القاء کرده اید .. با خوندن ِ چند خط اولش فکر کردم ماجرا در یک زندان ِ زنان اتفاق افتاده ..!!
راستی اون لینکی که درباره ی اعدام ِ معلمی به نام "فرزاد کمانگر " گذاشته اید ، خرابه .. اگه لطف کنید و لینکش رو تصحیح کنید، ممنون میشم .. آخه من یه سری کتاب از اندیشه سازان میخوندم (زمان کنکور ) که نویسنده اش فرزاد کمانگر بود .. میخوام بدونم این همونه یا نه ؟؟
ممنون ..
یا علی ..
در فضای مجازی ، آنچه از خود به یادگار گذاشتیم ، خواهد ماند. همانطور که در زمان زندگی مان بود خواهد ماند
روزی که من خواهم مرد ، در دنیای حقیقی چند نفر مرا آنطور که در زندگی ام((بودم)) ادامه خواهند داد؟ چند نفر از من به عنوان آنکه ((بود)) و ((هست)) یاد خواهند کرد؟ چند نفر؟ شاید هیچ کس ، و شاید فقط یک یا دو نفر! بقیه: برای بسیاری ، یادم به همراه خودم به زیر خاک خواهد رفت ، در هنگام بازگشت از مراسم خاکسپاری ام ، یاد مرا به همراه هسته ی خرمایی که خورده اند به زمین می اندازند و من آنجا به پایان می رسم. برای خیلی ها هم تازه از آنجا شروع می شوم! من ، که در دوران زندگی شان تنها برایشان عادتی بودم ، یا اصلاً نبودم ، حالا تبدیل به اسطوره ای یا قدیسی می شوم و چه قصه ها و دروغهایی که از کرامات و بزرگی های من که هیچکدام نداشته ام می سرایند تا سرپوشی بر بی توجهی هایی بگذارند که تا وقتی زنده بودم در حقم کردند!
آری! همیشه حقیقت همیشه تلخ تر از مجاز است...
که چی؟ چی بشه مثلن؟ زنده بمونه چی میشه؟
کامنت چرت برای پست چرت D: