پرواز شامگاهی درناها
تنها آن کس که کارد می کشد اسحاق را بدست می آورد.پرواز شامگاهی درناها
تنها آن کس که کارد می کشد اسحاق را بدست می آورد.درباره من
پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1398 1
- مهر 1398 1
- تیر 1396 1
- اردیبهشت 1395 1
- مهر 1394 1
- شهریور 1394 1
- مهر 1393 1
- اردیبهشت 1393 2
- آذر 1392 1
- مرداد 1392 1
- اسفند 1391 1
- دی 1391 2
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 2
- مرداد 1391 1
- اردیبهشت 1391 1
- فروردین 1391 2
- اسفند 1390 2
- آبان 1390 1
- شهریور 1390 1
- مرداد 1390 2
- تیر 1390 2
- خرداد 1390 1
- اردیبهشت 1390 1
- فروردین 1390 1
- اسفند 1389 2
- بهمن 1389 2
- دی 1389 1
- آذر 1389 1
- آبان 1389 1
- مهر 1389 2
- شهریور 1389 1
- مرداد 1389 1
- خرداد 1389 1
- اردیبهشت 1389 1
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 1
- دی 1388 1
- آذر 1388 1
- آبان 1388 5
- مهر 1388 5
- شهریور 1388 4
- مرداد 1388 2
- تیر 1388 7
- خرداد 1388 3
- اردیبهشت 1388 3
- فروردین 1388 4
- اسفند 1387 3
- بهمن 1387 3
- دی 1387 2
- آذر 1387 2
- آبان 1387 1
- مهر 1387 6
- شهریور 1387 2
- مرداد 1387 6
- تیر 1387 5
- خرداد 1387 6
- اردیبهشت 1387 6
- فروردین 1387 3
- اسفند 1386 2
- بهمن 1386 4
- دی 1386 3
- آذر 1386 3
- آبان 1386 5
- مهر 1386 4
- شهریور 1386 4
- مرداد 1386 8
- تیر 1386 8
- خرداد 1386 10
- اردیبهشت 1386 14
خدمت یا خیانت؟!
به بهانه 19 بهمن (روز نیروی هوایی)
امروز 19 بهمنه. روز نیروی هوایی! لزومی به یادآوری نمیبینم که چرا این روز خاص به این اسم نامگذاری شده. حتما همه میدونند که چرا!
اسم بیعت نیروی هوایی با رهبر انقلاب درست سه روز قبل از به اصطلاح پیروزی انقلاب رو چی می ذارید؟ خیانت؟ نسبت به چه کسی؟ خدمت؟ برای کی؟
خیلی با خودم فکر کردم که آیا کار ارتش در اون زمان کار درستی بوده یا نه! البته بدون پیش آگاهی از آینده و گرنه الان هر بچه قنداقی چند ماهه هم هم میتونه قضاوت کنه که این کار درست بوده یا غلط!
ما نسل دوم و سومیها همیشه انقلاب رو از دریچه زمان حال و با زاویه دید مخصوص خودمون دیدیم و اکثرمون تقریبا هیچ وقت حتی سعی هم نکردیم که خودمون رو در حال و هوای اون روزها قرار بدیم. من گاهی وقتها که بابا و مامام سر گله و شکایت رو از این اوضاع و احوال باز می کنن این جمله شریعتی رو خطاب بهشون میگم که شما دیگه حرف نزنید و اینکه: (پدر، مادر شما متهمید!!!) اما وقتی عمیق تر فکر میکنم میبینم که موضوع به این سادگی ها هم نیست. خودتون رو تصور کنید در یک جامعه با رژیم دیکتاتوری، اقتصاد بیمار، زندان، شکنجه، زورگویی تحت عناوین فریبنده و ... (میدونم که این جامعه براتون خیلی آشناست!!) و ناگهان یک منجی پیدا میشه که شما رو از دست این حکومت ننگ نجات بده! با این عیب که این منجی یک تاریخ چندین صدساله از عقده ریاست و حکمرانی رو پشت سرش میکشه و اسلاف اون سابقه خوبی در کشورتون ندارند . چیکار میکنین؟ کدوم رو انتخاب میکنین؟ بد یا بدتر؟ هیچ تضمینی نیست که وعده های این منجی درست از آب در بیاد اما شما چون از وضعیت فعلیتون به شدت ناراضی هستید (که البته شاید هم خوشی زده زیر دلتون!!) ریسک میکنید و راه می افتید دنبال این منجی! و فریادهای لوزالمعده ای (این مباد آن باد!) و تظاهرات و جنبش دانشجویی و پلیس ضد شورش و کوی دانشگاه و دستگیری و ساواک ببخشید سازمان اطلاعات (اصلا چه فرقی میکنه؟!) و شکنجه و بند 209 ا.و.ی.ن و شهادت و .... خودتون رو در حال مبارزه تجسم کنید. موقعیت مکانی خوب و بد در اون زمان برای شما مصداق کسانی هست که در کنار شما هستند و در برابر شما! حواستون هست؟ شاید خدمت و خیانت مفاهیم نسبی اند و با گذشت زمان و تغییر سوی نگاه قابل تغییر! و حالا اگه برگردیم به 19 بهمن اینبار شما اسم این عمل نیروی هوایی رو چی میگذارید؟ خدمت؟ بیعت با مردم؟ ملحق شدن به توده؟ جدا شدن از اقلیت منفور خواهان رژیم؟ نمیدونم! شاید!!!
شما رو نمیدونم اما خیانت برای من جزء معدود قوانین اخلاقیه که معنای صد در صد مطلق داره. اما معدود خیانتهایی هم هست که اگر در زمان مناسب انجام می شد حتما به یک اقدام قهرمانانه و تاریخی تبدیل میشد. مردم چندین سال با رژیم شاهنشاهی مبارزه کردند. از فداییان سیاهکل بگیرید تا فداییان انقلاب و جمهوری اسلامی. وقتی گلسرخی دربیدادگاه شاه چون اجازه دفاع از خلقش رو بهش ندادند نشست و از خودش هم دفاع نکرد و قهرمانانه رفت جلوی جوخه مرگ اینها کجا بودند؟ وقتی چریکها رو قتل عام میکردند، وقتی خمینی رو از قم تبعید کردند، روز دلخراش 29 بهمن 56 تبریز، جمعه سیاه تهران، زندان و شکنجه اینهمه انسان بیگناه و و و ... در اون روزها کجا بودند این بیعت کنندگان ارتش؟ چرا این کار فقط سه روز قبل از تمام شدن همه چیز انجام شد؟ چرا این بازگشت به آغوش ملت اینهمه دیر عملی شد؟ اصلا چه افاقه ای کرد این بازگشت قهرمانانه؟ تفاوتش انجام شدن یا نشدن این بیعت شاید فقط این میشد که 22 بهمن میشد مثلا 30بهمن! چه بهای سنگینی پرداختند این آقایان بابت این بازگشت غیورانه؟ شهید دادند؟ شکنجه شدند؟ زندان دیدند؟ چه بهایی؟!! چیزی که این اقدام رو مشمئز کننده میکنه اصل عمل نیست بلکه نیت عمله و زمانبندی زیرکانه اون.ای کاش این خیانت یکسال زودتر انجام می گرفت که اونوقت تبدیل میشد به یک حماسه ملی! اعتراض نکنین که چه حماسه ای تو هم دلت خوشه!! اون جامعه فرضی اول کار که یادتونه؟ شاید چشم امید خیلی ها توی اون جامعه فرضی به این باشه که (دستی از غیب برون آید و کاری بکند. غیب رو بگیرید مثلا ارتش. مثلا نیروی هوایی...!!) فکر میکنین نسل جوان اون جامعه رو چنین اقدامی چه اسمی میذاره؟ چیزی جز حماسه ملی؟؟!!
در مورد تاریخ میشه خیلی بیرحمانه قضاوت کرد. اما در مورد تاریخ سازها باید احتیاط کنیم. پس من هم قضاوت نمی کنم. نتیجه کار به هر حال همینیه که هست. مهم این بود و هست که زمانی که دریچه آینده به رومون بسته بود تصمیم درست می گرفتیم که نمی دونم ... (گرفتیم یا نگرفتیم؟!)
روز نیروی هوایی جدا از تمام حرف و حدیث های اون مبارک همه عقابهای تیزپرواز کشورم و همه اون زحمتکشانی که از روی زمین در پرواز پرنده های آهنینمون شریکند
اگه خیانت برات مطلقه چرا تکلیف رو مشخص نکردی؟ چرا بالاخره رک نگفتی که اینکار خیانت بوده یا خدمت؟ ولی از لحنت پیداس که به نظرت خیانت بوده! یا اگه خیانت نبوده خدمت والا و با ارزشی نبوده! حالا یه همچین روز ولد الزنایی چه جای تبریک داره؟؟
من که فکر نمیکنم روزی که ارتش مجبور باشه توش از صبح تا شب جلوی این و اون رژه بره و در حالی که نمیدونه برای کی رژه میره یا اگه میدونه برای اونی که داره ازش سان میبینه ارزشی قایل نیس و مجبوره الکی شادی بکنه و اگه ازش پرسیدن چه حسی داری بگه از اینکه دارم به وطنم خدمت میکنم خوشحالم...!!!! روزی باشه که ارزش تبریک گفتن داشته باشه!
بحث خدمت به میهن رو پیش نکش که من در این مورد حرف نمیزنم! این ارزش والائیه و من هم قصد انکارش رو ندارم. فقط از این فیلمها و ریاکاریهای اجباری بدم میاد! نمونه ش هم زیاده! مثل عزاداری ورزشکارا و هنرمندا برای خمینی!
یه جور ریاکاری نهادینه شده
و من مطمئنم اون ارتشهایی که هر رو بر تشخیص میدن قطعا این ریا براشون غیر قابل تحمله و شاید همون ارزش والای دفاع از وطنه که تحمل این ریاکاریها رو براشون آسون میکنه! گفنم این بحث فقط مال نظامی ها نیس! هنرمندا و ورزشکارا و خیلی از افراد مشهور رو در بر میگیره و من شاید برای همین هیچ وقت غبطه نمیخورم که کاش معروف و مشهور بودم
دوست عزیز
من نوشتم که این کار به نظر من خیانت بوده و هیچ توجیهی هم برای خیانت در نظر من وجود نداره اما فقط تصور کن اون جامعه فرضی رو (میدونی که این جامعه فرضی کجاست!!) اگه ارتش تو این جامعه به رژیم حاکمه که اکثریت ازش ناراضی هستند خیانت کنه به اون حکومت توتالیر و بیاد طرف ملت و کلک حکومت رو بکنه اونوقت تو اولین کسی هستی که این روز عزیز رو به آحاد ملت ایران!! تبرک میگی. خیانت خیانته دوست عزیز اما در این موارد حساس چیزی که مهمه زمان بندیه و هدف. در نظر داشته باش الان همه میتونن قضاوت کنن که این کار (حتی اگه خیلی قبلتر از۱۹ بهمن هم انجام میشد)درست بوده یا غلط اما مهم اون زمان بوده که متاسفانه چشم همه به روی آینده کور بوده و اشتباه کردند. و اینکه اگر دقت کنی من روز نیروی هوایی رو تبریک گفتم بدون حاشیه هاش فقط به خاطر نفس این روز نه علت نامگذاریش. فقط به خاطر یادکردن از این قشر فراموش شده که حتی توی خاطرات جنگ صدا و سیما هم لایق نمیدونندش که نامی ازش بکنند. مثل اینکه جز حاجی ها و سیدها کسی توی این مملکت نرفته و نجنگیده!!!
اما بازه هم آماده بحث هستم اگر قانع نشدی دلایلت رو بنویس
خب توافق حاصل شد. گفتم که در اینکه ارتش لایق تحسینه هیچ حرفی نیست. و اگر قصد فقط یاد کردن از نیروی هوایی بوده قضیه حله!
بذار پس یه چیزی رو هم من بگم و اونم اینه که روز نیروی هوایی برای همه نیروی هواییه نه فقط عقابهای تیز پرواز یا کند پرواز! اون اپراتوری که توی اتاق رادار چشماشو فدا کرده رو هم در بر میگیره! پس تبریکتو کامل کن
سلام دوست خوبم.
ممنونم از اینکه همراه همیشگی من و وبلاگم هستی.
شرمنده که خیلی دیر اومدم.
بعد از مدتها آپ کردم. خو شحال میشم سری بهم بزنی.
با آرزوی پایداری شادیهایت...
سلام
دامون جان این دو مطلب آخرت برای من هر دو حالت آموزشی داشت. من در مورد ۱۹ بهمن چیزی نمی دونستم اینکه اون زمان چی شده. . . حالا یه چیزایی می دونم.
از مطلب بیوریتمت خیلی لذت بردم اونهم چیزی بود که اصلا چیزی راجع بهش نشنیده بودم ولی بارها و بارها تجربه اش کرده بودم و برام جالب بود که این مساله علمی و ثابت شده است. ازت ممنونم که این مطالب مفید رو توی بلاگت میذاری. موفق باشی.
دختر بهار عزیز
ممنون که اومدی و سر زدی و خوشحالم که مطالب مفید بوده. راستش منم زیاد راجع به جزئیات این قضیه نمی دونم برای همین هم سعی کردم زیاد قضاوت نکنم.
اظهار نظر منوط به شناخت از موضوعه
حاشیه نمیرم
۱-اجزا و نفرات تشکیل دهنده نیروی هوایی قبل از انقلاب
۲-ایا همراهی و جبهه گیری توسط قشر خاصی صورت گرفت یا در سطح نیروی هوایی عمومیت داشت
۳-مقایسه سطح دانش و اگاهی بین قشر های مختلف نیروی هوایی
۴-یه تعریف عمومی از ارتش و نیروهای مسلح و مقلیسه ارتش ما با دیگر ارتشها(نه از نظر امکانات بلکه از نظر فلسفه وجودی)
۵ -مقیسه ۱۹ بهمن و دوران جنگو مشخص کرن قشرهایی که در این ۲ مورد خالت مستقیم داشتن
و در پایان:
ما انقلاب نکردیم ما شورش کردیم
فرق انقلاب و شورش هم در اینه یکیش با فکر پایه گذاری شده و دیگری از روی احساس
و وقتی جامعه ای شورش میکنه احساسی عمل کردن عمومی میشه
دوست عزیز کودتای نوژه رو فراموش نکن
همین پرسنل نیروی هوایی اولین کسانی بودند که خطر آخوندها رو درک کردند و چند ماه بعد از انقلاب کودتا کردند
بهتر بود یادی هم از اون عزیزانی که ناجوانمردانه توسط خلخالی به دار اویخته شدند هم میکردی
حق نگهدار
با سلام به شما
با دیدن نام جالب بلاگ شما در سایت جناب مدرسی به بلاگ شما هم سر زدم
امیدوارم موفق باشید